duzaq

is. Quş və vəhşi heyvan tutmaq üçün alət; tələ, cələ. Tülkü iki dəfə duzağa düşməz. (Ata. sözü). // məc. Hiylə, kələk, tələ. Təhlükə bilməyən, duzaq bilməyən; Qorxusuz yolçular, ulu yolçular. R. R.. Duzaq qurmaq – tələ qurmaq, tor qurmaq, kələk düzəltmək. Yar oldu verdiyin fərman və bayraq; Düşmənə qurmuşam çıxılmaz duzaq. A. Ş..